Hoe je met het benoemen van jouw ‘Waarom’ meer publiek naar je toetrekt.
Je Waarom
In mijn coachgesprekken en trainingen gaat het vaak over het ‘Waarom’ je doet wat je doet. Hoe je daar achter komt door jezelf er eens goed over door te zagen.
Tijdens een sessie met een cursist bleek het soms niet mee te vallen om het ‘Waarom’ en de daar uit voortkomende bijdrage van een musicus zo onder woorden te brengen dat het echt pakt.
Niet zeggen wat je doet, maar waarom je musiceert en wat de muziek doet met jou en met de toehoorder.
Een heel andere benadering dan dat we gewoonlijk zien in de FB posts en andere ads op de sociale media. Ook websites van musici blinken vaak uit in het wat en hoe. Repertoire lijsten, muziekmethodes en andere rationele zaken waardoor je publiek niet direct wordt getriggerd.
Betekenis van je Waarom
Vraag je eens af als musicus wat jouw ‘Waarom’ kan betekenen voor je publiek. Vraag eens door en ga verder dan, dat een stem je kan raken. Tsja…, wat raakt die stem dan? Of een stem die ‘raakt en schuurt’. Dat klinkt al iets anders. Doorvragen lijkt de manier om bij dat komen waar je publiek van aangaat en aanhaakt. En dat is toch wat je wil? Ook al mogen er nu maar dertig mensen in een concertzaal, ooit gaat het weer beter en wil jij luisteraars en liefhebbers in de zaal, die genieten van de muziek.
Maar waarom zouden ze moeten komen, waar haal je ze mee binnen. Waar hebben ze behoefte aan?
Ik ging denken hoe het dan bij mij zit. Waarom houd ik zo van muziek en klassieke muziek in het bijzonder? Hoe zou ik dat nou omschrijven, welke woorden zou ik vinden om te duiden wat muziek met me doet? En prompt klonk mijn lievelingscomponist op de radio. Gustav Mahler.
Met het adagietto uit zijn 5de symfonie. Dat zo prachtig wordt gebruikt in de Visconti’s film Death in Venice naar een boek van Thomas Man.
Mijn Waarom
Maar eigenlijk al zijn werk raakt me tot in het diepst van mijn ziel. Ik ging er eens goed voor zitten en liet het het ‘adagietto’ over me heen spoelen.
Ik hoor strijkinstrumenten en een harp. Muziek die als golven over me heen komt. Een golf waarop ik meedrijf naar iets en dan weer wordt terug gegooid. Mijn middenrif stokt even om dan weer losgelaten te worden bij de volgende golf die me overspoelt.
Er is verlangen in de golf, weemoed en er zijn tranen, altijd tranen. Helende tranen om verdriet dat kennelijk ergens in mij wordt beroert. Het lijkt een universeel verdriet om alles en iedereen. Maar het is niet alleen verdriet, het is ook een enorme verbondenheid met al dat is en al dat goed is en een verlangen daar naar. Het troost ook, maar ik moet wel ergens doorheen. Het is geen zoete koek, het doet pijn en het schuurt, maar er is wel een belofte. Heimwee en melancholie naar de uitkomst van die belofte. Ondertussen blijven de tranen over mijn wangen stromen, maar dat is niet erg, want uiteindelijk spoelen de golven aan. Ik voel mijn bestemming, ik leef en alles is goed! Liefde en onsterfelijkheid openbaren zich in deze muziek en gaan recht naar mijn hart.
Beleving
Het is nogal een ontboezeming en klinkt misschien vaag, maar voor mij is dit, wat vooral de muziek van Mahler met me doet. Voor iedereen zal de beleving van muziek anders zijn. Maar een beleving zal er altijd zijn. En beleving is een gevoel en daar wordt je publiek wèl door getriggerd om aan te haken.
En dat is waarom ik zelf zo graag zing en anderen help met hun zang of met hun muzikale onderneming. De beleving ervaren, dat muziek de wereld mooier kan maken, verbinding oproept, ons hart raakt en ons laat voelen, dat het leven waard is om te leven.
Wanneer je het ‘Waarom’ communiceert met je publiek, wordt er iets aangeraakt. Wat kun jij met jouw ‘Waarom’ betekenen voor je luisteraars, waardoor ze niet meer om je heen kunnen? Waardoor ze voelen en weten: ja dit wil ik ook ervaren!
Weet jij jouw ‘Waarom’ en jouw bijdrage?
Op jouw muziek. Succes!!
Daarom, meer leren?
Doe mee met mijn gratis online workshop ‘Maak echt werk van je muzikale passie’
75 collega musici gingen je voor. Laatste kans voor de zomer. 30 juni 11.00 uur!
Tot ziens.
Luister hier naar het Adagietto!
Op jouw muziek. Succes!
Muzikale groet, Marjolein Koetsier