Je stem toont jouw zelf.

Wat kunnen negatieve emoties toch in de weg zitten. Je wilt ze liever niet voelen. Het is lastig, verdriet is vervelend en pijn is naar. Rouw voelt rauw, maar kreunen en steunen zullen we hier in het westen niet zo makkelijk luidkeels doen.
Lachen doen we daarentegen wel weer graag. Lachen geeft energie, vrolijkheid is positief. Blijheid, tevredenheid, het mag allemaal. Een kat spint van genot. Wat doen wij? Wij neurien: ‘mmmmmmm’

Al deze verschillende gevoelens kunnen zich voordoen, maar ze komen soms wel en soms ook niet naar buiten. Wat komt er niet uit, wat willen we niet voelen, wat mag er niet uit?
Het is goed om te weten dat onze adem de drager is van ons gevoel. Met onze adem zuchten we, huilen we, steunen en kreunen we, lachen en juichen we! Heel natuurlijk vanuit je buik. En de klank, onze stem is dan direct gekoppeld aan het gevoel en het gevoel aan de adem. Dit is zo belangrijk om je bewust van te zijn. Of je nou zingt of niet, geef je adem de vrijheid, laat het stromen en de emotie komt los. Zucht eens diep, maak er geluid bij en voel hoe bevrijdend dat kan zijn.

Muziek

Als je van die klanken tonen maakt ontstaat muziek, ontstaat zang en dan hoeft het niet mooi te zijn, dan hoeft het niet te voldoen aan, dan ben jij het die zingt. Dan is het jouw ziel die zingt, alleen maar omdat het zo fijn is om je gevoel te uiten, om jezelf te uiten.

Ik denk dat het, ooit heel lang gelden, zo begonnen is met muziek en zang. En dat het goed is te beseffen dat dit het beginpunt was en is. Ondanks verschillende zangstijlen met bijbehorende technieken, is de onderliggende drive ons gevoel en dus onze adem, die de tonen draagt. Voel als je zingt heel bewust wat die adem zegt en voel de lucht letterlijk als een briesje langs je stembanden gaan, laat het stromen, het wil eruit. En iedereen doet dat op zijn/haar manier, met zijn/haar eigen klank. Je stem toont jouw zelf.

Maar als je professioneel zingt, wil je niet dat je gevoel met je aan de haal gaat. Als je zenuwachtig bent is het bijvoorbeeld niet de bedoeling dat men dat hoort in je stem. Durf het toch maar gewoon te voelen en laat het toch maar zijn. Laat je adem juist heel bewust stromen vanuit je buik en voel dan hoe je als vanzelf bij jouw lied komt.

Je bent niet je gevoelens.

Je gevoelens, die bén je niet, die héb je. Hetzelfde geldt voor je gedachten. Ook die bén je niet, die héb je. Maar je ziel of wezen, je diepste innerlijke stem, dat ben jij. En er is geen stem hetzelfde, van jou is er maar één!
Gevoelens en emoties stromen door je heen en verdwijnen weer. En onder die wisselende emoties en gevoelens bevinden zich bepaalde diepere gevoelstonen die het meest innerlijke deel van jouw ervaring zijn. Deze tonen zijn de klanken van je ziel, de essentie van je wezen, de expressie van je ware zelf. Ze zijn volstrekt uniek en lijken op diepe muzikale akkoorden. Iedereen heeft zijn eigen unieke tonen en er is een oneindige verscheidenheid van akkoorden. Deze zielsklanken zijn je hele leven bij je en veranderen niet. Wij scheppen onze persoonlijke werkelijkheid met onze gedachten, overtuigingen, emoties en verbeelding. Echter, de kwaliteit van onze waarneming, de kleuren in het grote landschap van onze ervaringen worden geschilderd door die diepe gevoelstonen. Je kunt ze niet positief of negatief noemen. Je zou ze golven van optimisme, blijdschap, tevredenheid, dankbaarheid, zelfvoldaanheid of pessimisme, boosheid, verdriet, teleurstelling, melancholie, eenzaamheid of onwaardigheid kunnen noemen, maar er zit een diepte in die je eigenlijk te kort doet met een andere naam dan liefde, want hun bron is totaal onafhankelijk van de uiterlijke wereld. Deze energie komt uit je diepste wezen. Het is zijn. Het is liefde en het is muziek. Het is ook jouw zang in haar meest pure vorm.

Adem

Laat je adem dus stromen, jouw gevoel mag er zijn. Zucht, huil, lach en zing. Het maakt je vrijer, het maakt je blijer, het geeft balans en gezondheid, want het brengt je in contact met jouw wezenlijk kern, die bevrijd wil worden van alle emotionele ballast, die gehoord wil en mag worden. Die er mag zijn!!! Je komt in contact met de stem van je hart.

Wil je dit met mij ervaren?

Ik geef een gratis stem/zangsessie cadeau, als je reageert op dit blog.

Laat je horen en ontdek of jij de gelukkige bent!

 

Nicole van Eijck - 16 januari, 2015

Zingen kan bevrijdend werken maar kan ook angst opleveren. Angst om gehoord te worden, angst voor oordeel…

Niets is fijner dan zonder angst die mooie noten de ruimte in te gooien!

    Marjolein Koetsier - 16 januari, 2015

    ha Nicole,
    dat is absoluut een feit,die angst. morgen ga ik daar weer mee aan de slag in de training Podiumangst als tool. Angst voor oordeel. En wie is dat dan die oordeelt? is dat de luisteraar of ben je dat zelf? We zullen morgen ook veel bewust gaan ademen. dank voor je reactie! grt, Marjolein

Janneke Wegman - 16 januari, 2015

Hallo Marjolein,

Weet je nog wie ik ben, we hebben elkaar destijds getroffen bij Soulvoice in de Wilgenhoeve in Exmorra. Jij stelde toen voor om samen iets te gaan doen, jammergenoeg is daar niets van gekomen ! Ik volg met veel plezier je activiteiten, je hebt het goed opgezet en ik heb ook je boekje gelezen natuurlijk. Ik doe momenteel niets meer met stembevrijding. Wel heb ik me verdiept in EMDR voor traumabegeleiding, mogelijk ga ik daar nog iets mee doen. Voice dialogue is ook een stille wens om te doen en het liefst in een warm land natuurlijk…………..

Wat heb je je weer een fijne blog geschreven en wat ben je goed bezig ! Ik ben inmiddels vervroegd met pensioen in de logopedie en doe vrijwilligerswerk bij het museum schuin tegenover ons huis met name het onderdeel cultuureducatie voor kinderen en jongeren, heel leuk werk. Verder zing ik in een popkoor en ben druk geweest met de mantelzorg voor mijn moeder, die eind november is overleden.
We hebben een kleinkind van bijna 2, eentje op komst en nog drie bonuskleinkinderen, heel leuk om met hen te spelen en te zingen.

Onze dochter Syts( van een tweeling) ze is 32 jr. amateurzangeres gun ik heel erg een stembevrijdingssessie van jou. Ik denk dat ze daar veel aan kan hebben. Dus ja stiekem hoop ik dat je deze reactie heel leuk vindt dan kom ik met haar langs in Hoogland en maken we er een moeder/dochter dagje van !

Intussen wens ik je heel veel geluk toe in het nieuwe jaar 2015 met veel uitdagingen !

Liefs Janneke Wegman

Een zanglustige groet van
Janneke Wegman

    Marjolein Koetsier - 16 januari, 2015

    Ha Janneke, ja ik weet het nog hoor!!Dat was een bijzonder weekend en zat ik nog volop in de mantelzorg van mijn moeder, die inmiddels ook is overleden.
    Dank voor je mooie reactie en wie weet zien we elkaar. je hoort het. Hartelijke groet!

marjon landheer - 16 januari, 2015

Hoi Marjolein, het is al weer zo lang geleden dat wij elkaar hebben gezien. Ik geef binnenkort weer de workshop Luisterend Spreken. Heb jij toch ook een keer meegemaakt toen met CIC? Vind jouw blog werkelijk zo inspirerend en ook alle andere activiteiten die je ontplooit. Je bent echt geweldig bezig en vind het heerlijk je nieuwsbrieven te lezen. Ze zien er zo verzorgt en levendig uit! Leuk om elkaar weer te zien?
Ga over 2 weken weer een weekend met leerlingen van het Hausdorferinstituut een paar uur Luisterend Spreken, ze hebben er steeds baat bij. Heerlijk om te doen.
warme groet van Marjon Landheer en welkom in 2015

    Marjolein Koetsier - 23 januari, 2015

    Dank je wel Marion! Ja, die stem is zo mooi en fijn om mee te werken! Leuk dat je daar ook nog steeds mee bezig bent.
    Wie weet zien we elkaar in 2015.

Pia - 20 januari, 2015

Hallo Marjolein,

Ik lees je blog artikelen en nieuwsbrief met plezier! Met kristalheldere woorden beschrijf je wat muziek en met name de stem kan betekenen voor jezelf en voor anderen!

Steeds weer als ik zing, ben ik verwonderd over wat klank, woorden en ‘performance c.q. verschijning’ teweeg kan brengen. Vanuit mijn hart en ziel kies ik de juiste liedjes met passende tekst om op dat moment, tijdens een presentatie of ceremonie, de klanken en woorden, de frequenties hun werk te laten doen. De ambiance en sfeer wordt zacht en liefdevol. Mensen voelen zich veilig en durven zich (meer) open te stellen.

Dit is wat ik o.a. ga doen in 2015. Ik heb mijn parttime baan en vrijwilligerswerk in een zorginstelling opgezegd om me nu volledig te focussen op het in kaart brengen, plannen en uitvoeren van mijn dromen. O.a. afmaken healingopleiding in Amsterdam, een ‘opfrisbeurt’ van mijn website, netwerken, etc. In juni volg ik de 5-daagse SoulVoice workshop bij Marinet Koeman om weer een stuk verdieping te ervaren met de magische kracht van de zielenstem.

Muziek en zingen is de rode draad in mijn leven. Om te overleven, als troost en steun, voeding voor de ziel en als katalysator voor moed! En NU om anderen te steunen met mijn persoonlijke ervaringen. Mooi toch?!

Hartelijke groet,
Pia

    Marjolein Koetsier - 23 januari, 2015

    Geweldig Pia!! Heel veel succes met alles. het klinkt helemaal goed! Zelfs op papier!

Elly Meerburg - 20 januari, 2015

Hallo Marjolein,

Met plezier en warmte lees ik elke keer je nieuwsbrieven en elke denk ik: Zal ik reageren of niet?
Ik neem aan dat je nog wel weet wie ik ben: je hebt in 2012 een workshop gegeven ter gelegenheid van mijn 35-jarig jubileum als logopedist. Ik denk er met veel plezier aan terug.
Ik werk nog steeds en geniet er ook van. In mijn vrije tijd zing ik in een koor, maar feit blijft dat het soms best spannend en eng is.
Anderhalf jaar geleden overleed mijn vader en heb ik wat over hem verteld tijdens de begrafenisdienst. Door de adem vrij te laten stromen, te aarden, tijd te nemen en contact te maken met alle mensen in de kerk was het net alsof het vanzelf ging.
Bij zingen lijkt me dat lastiger. Dus laat mij maar in een koor zingen. Dat is veiliger. Vlak voor Pasen zingen we de Johannes-Passie van Wim Ruessink. Ik heb er zin in.

Een warm en bevrijdend 2015,

Lieve groeten, Elly Meerburg

    Marjolein Koetsier - 23 januari, 2015

    Ha Elly, dank voor reactie, wat mooi hoe je het beschrijft, aarden en stromen! Idd! Heerlijk De Johannes- Passie en koor zingen kan fabtatstisch zijn. juist als je allemaal die zelfde trilling oproept!! Succes!

Peter Breur - 23 januari, 2015

Hallo Marjolein,
Misschien reageer ik helemaal ten onrechte en heb je na het lezen van mijn verhaal inderdaad iets van hier kan ik niks mee. Maar toch trek ik de stoute schoenen aan.
Ik zing al heel lang in kleine groepjes, solo en koren. Ongeveer 5 a 6 jaar geleden merkte ik dat dit wat moeizamer ging en dan met name van het aanhouden van een lange toon. Deze zwabbert en vibeert dan alle kanten uit. Ik heb het gevoel niet de kracht te hebben om dit anders te doen.Voorheen nergens last van gehad. Solo’s zit er dus niet meer in, maar in een koor is hier niks van te merken.
Natuurlijk wilde ik uitzoeken wat er loos was. Via de huisarts terecht gekomen bij een logopedist, Hier een half jaar oefeningen gedaan.Mijn stem werd wel krachtiger maar de vibratie bleef. Omdat ik graag verder wilde opnieuw een afspraak bij de huisarts voor doorverwijzing naar de KNO arts.
Stembanden bekeken en die zagen er prima uit. Wel zei hij dat hij kon zien wat ik bedoelde met vibratie als ik een toon moest aanhouden. Vervolgens bij de logopedist in het ziekenhuis. Die kon hier niet veel mee en dus weer naar de KNO arts. Weer naar de stembanden gekeken en vervolgens een verwijzing naar de neuroloog, om te kijken of er misschien een begin was van parkinson of MS. Dit was niet het geval.Vervolgens in de MRI scan. Op 30 dec.jl. de uitslag en ook hier kwam niks uit.
De diagnose die werd gesteld was volgens haar Spasmodische Dysfonie. Een zeldzame aandoening aan de spieren van je stembanden. Op zich vond ik de conclusie erg snel gesteld en twijfel ik hieraan.Als ik de informatie op Youtube bekijk van mensen met deze ziekte dan herken ik mezelf hier niet in. Mijn logopediste waar ik een halfjaar onder behandeling was zei dat het waarschijnlijk een Psychogene stemstoornis zou kunnen zijn. Zij kwam hierop omdat ik verteld had dat ik in 2007 een heftige bankoverval heb meegemaakt waarbij ik door 2 personen met een pistool ben bedreigd. De stemstoornis heb ik ook ongeveer 1.5 jaar daarna gekregen.Ik heb dit aangegeven bij de KNO arts en Neuroloog en huisarts, maar hier is niks meegedaan.
Een heel verhaal zoals ik in het begin aan gaf.

Ik wil natuurlijk niks anders dan weer normaal lekker zingen want dat is altijd mijn passie geweest, maar of dit erin zit 🙁
En ……………..misschien kun je mij op de goede weg helpen….adviseren

Met vriendelijke groet,
Peter Breur.

    Marjolein Koetsier - 27 januari, 2015

    Ha Peter, wat een verhaal! Weet absoluut niet of ik je zou kunnen helpen. Daarvoor hebben we real life conctact nodig. Volgende week kijk ik wie er in aanmerking komt voor een sessie. Ik kom er op terug! Succes!

Ceciel Fruijtier - 28 januari, 2015

Hoi Marjolein,

Mooie blog!

Leuk om over dit onderwerp te lezen en in deze reactie even ‘hardop te filosoferen’.

“Of je nou zingt of niet, geef je adem de vrijheid, laat het stromen en de emotie komt los. Zucht eens diep, maak er geluid bij en voel hoe bevrijdend dat kan zijn. Als je van die klanken tonen maakt ontstaat muziek, ontstaat zang en dan hoeft het niet mooi te zijn, dan hoeft het niet te voldoen aan, dan ben jij het die zingt. Dan is het jouw ziel die zingt, alleen maar omdat het zo fijn is om je gevoel te uiten, om jezelf te uiten. Ik denk dat het, ooit heel lang gelden, zo begonnen is met muziek en zang.”

Spelenderwijs kun je het beste leren. De oudste liederen van de mensheid zijn meen ik de teksten die van generatie op generatie werden doorgegeven, de wijsheid en kennis die een volk verzameld had. Het schrift bestond nog niet! Op melodie en rijm gezet is het veel makkelijker grote hoeveelheden informatie te onthouden.

Er zo verder over nadenkend…… om dat te kunnen doen moet je al bekend zijn met het fenomeen melodie en rijmklank…. Wieweet zijn de oudste liederen van de mensheid gewoon niet bewaard gebleven. Of misschien toch juist weer wel! Namelijk: het lied dat ieder van ons voor zich uit neuriet, tevreden op weg naar huis, evenzo als de jammerklachten die ten hemel opstijgen bij het verliezen van een geliefde. “Doloris mio!”

“Muziek ontstaat uit het uiten van gevoelens.” Als ik die gedachte een tijdje laat rondzingen, laat bezinken en doorvoel, dan denk ik inderdaad dat dat zo is…. Mooie gedachte, goed om eens bij stil te staan. ….en nu wil ik helemaal dat mijn kinderen op muziekles gaan! 😉

“Gevoelens en emoties stromen door je heen en verdwijnen weer. En onder die wisselende emoties en gevoelens bevinden zich bepaalde diepere gevoelstonen die het meest innerlijke deel van jouw ervaring zijn. Deze tonen zijn de klanken van je ziel, de essentie van je wezen, de expressie van je ware zelf. Ze zijn volstrekt uniek en lijken op diepe muzikale akkoorden. Iedereen heeft zijn eigen unieke tonen en er is een oneindige verscheidenheid van akkoorden. Deze zielsklanken zijn je hele leven bij je en veranderen niet.”

Ik ben er in diepste wezen van overtuigd dat ook de ziel aan verandering onderhevig is. De Oude Grieken hebben dat mooi verwoord. Bijvoorbeeld Heraclitus die meende dat alles altijd verandert. Verandering is de enige constante, “phanta rhei”. En Plato, die stelde dat het ondermaanse een leerschool is van de ziel.

Voor mij voelt het dus, alsof het een slechte zaak zou zijn, als mijn zielsklanken tijdens mijn leven niet zouden veranderen! Dan zou ik op zielsniveau dit leven niets hebben geleerd, terwijl ik ervan overtuigd ben, dat dat het doel van mijn leven op aarde is!

Wel ben ik mij er zeer van bewust, dat ik wellicht mijn eigen zielsklank nog nooit heb kunnen laten klinken. Dat terwijl ik graag zing. Al die emoties, gevoelens, spanningen, ideeen en overtuigingen die de eigen klank versluieren. Vooral de overtuigingen over hoe je zou moeten klinken!

De klank van je stem verandert voortdurend. Je zielsklank, als je erin slaagt om die naar buiten te laten komen, verandert denk ik veel minder snel. Maar veranderen zal hij/zij denk ik (hoop ik!) wel.

Hartelijke groeten!
Ceciel Fruijtier

    Marjolein Koetsier - 28 januari, 2015

    Ha Ceciel, dank voor je mooie reactie! Ja wat je zegt over de ziel die veranderd, ja, zo zou je het ook kunnen bekijken. Alles is verandering idd. Maar dan toch lijkt me de ziel een diepere constante factor, die wel kan groeien, ja! Mooi! Dank voor de aanvulling. En begin maar eens met zuchten, met het uiten van een emotie, denk niet aan zang, laat het misschien vanzelf over gaan in klank en de klank in tonen. Ah dat is zo lekker! Veel plezier!

Aisha - 8 juni, 2016

Hoi Marjolein,

Wat een mooi stuk! Ik wilde alleen even zeggen dat ik het helemaal eens ben met hoe je emoties eruit gooit tijdens het zingen en hoezeer zingen je helpt en bedankt dat je mensen dit leert!

Groetjes, aisha

    Marjolein Koetsier - 9 juni, 2016

    Dank je wel Aisha voor je bericht. Fijn om te horen. Het is idd fantastisch werk!!

Yvon hol - 30 januari, 2017

Ik ben de afgelopen jaren mijn stem heel vaak kwijt geweest. Vorige week heb ik weer een kuurtje gehad voor virale luchtweg infectie.afgelopen vrijdag merkte ik dat ik weer zingen kon.
Was helemaal blij. Toen probeerde ik te praten. Maar mijn gewone stem doet niks.
Ben er inmiddels achter als ik via mijn middenrif probeer te praten dat er met horten en stoten geluid uit komt.
Nog vermoeiender als geen stem.
Wat is verstandig via middenrif proberen te praten of helemaal niet. Of fluisteren.
Ben inmiddels bijna een maand verder, ben er zo klaar mee. Ben ook erg bang voor de ziekte spasmodische dysfonie.
Als ik het zo lees komen er wel erg veel kenmerken overeen.alvast bedankt voor uw reactie

    Marjolein Koetsier - 30 januari, 2017

    Ha Yvon,

    Daar vraag je me wat!

    In eerste instantie zou ik zeggen, ga naar een goede stemdokter/foniator.
    Fluisteren is i.i.g. niet goed. Zachtjes neuriën kan goed doen.
    Het is moeilijk je vanaf hier raad te geven.
    Je kunt me altijd bellen voor een afspraak.
    Heel veel beterschap, sterkte en succes!

Ann Sander - 3 augustus, 2019

Vorige week heb ik geprobeerd het liedje te zonden van Sonja Taggard, ” jealouse of the angels” ik kon het niet uit zingen,want halverwege barste ik in tranen uit.
Het is dus nog iets te emotioneel geladen.
Ik zong het met de gedachte aan mijn broer die 2 jaar geleden is overleden door een ernstig ongeluk op zijn scooter..

    Marjolein Koetsier - 6 augustus, 2019

    Oh Ann, dat is erg heftig! Moeilijk om dan zo’n lied te zingen! Soms als je optreedt moet je jezelf misschien wel afschermen voor de diepere emoties, omdat je anders dus niet verder kunt, zolang je voor jezelf zingt is het een prima manier van rouwverwerking! Veel sterkte en liefs!

Comments are closed