Proberen versus doen.

Proberen of doen?

Hoe je met doen meer voor elkaar krijgt dan met proberen en is dat eigenlijk wel zo?
Krijg je echt meer voor elkaar met doen dan met proberen?

Herkenbaar?

Wie heeft zichzelf wel eens horen antwoorden op een vraag om iets te gaan veranderen, te leren of te verbeteren: ‘Oké, ja hoor, ik ga het proberen.’
Ik hoor het mezelf zo zeggen. Maar als ik het zó zeg, dan weet ik ook eigenlijk al, dat ik het niet zal doen. Het zal me niet lukken, het is te vrijblijvend, niet belangrijk genoeg voor me of wat ook. Herkenbaar?

Ik stuitte op dit onderwerp door een column, die voorbij kwam op sociale media, waarin de schrijfster nogal inhakte op coaches, die altijd zo hameren op doen en van wie je vooral niet mag proberen. Alsof de wereld maakbaar zou zijn, als je maar doet en dat er dan geen ruimte is voor fouten maken, voor falen, en dat de schrijfster het helemaal gehad heeft met de positivo’s, die alleen maar roepen, doe het nou maar gewoon en dat die voorbij gaan angsten.

Haar subtitel was: ‘Als ik nu nog eens iemand hoor zeggen: Je moet het niet proberen, je moet het gewoon doen, dan hoek ik die neer!’ En ik dacht: au en oeps, want, ja, zo werk ik soms ook.

Er ontstond een leuke discussie op FB ( ja, dat kan dus wel) over proberen versus doen en wat het één is en het ander niet of juist wel.

Ik snap de schrijfster ook wel weer. Ook al ben ik dus zo’n coach, die best vaak oppert naar cliënten, dat ze het niet moeten proberen maar moeten doen!

Goede coach.

Volgens mij ben je alleen geen goede coach, wanneer je dit zomaar roept. Wanneer je niet eerst dieper hebt gezocht naar de angsten en overtuigingen die dwars kunnen zitten en die maken dat de dingen niet gaan zoals de cliënt wil.

Wanneer je als cliënt met je coach, die overtuigingen en patronen hebt herkend, erkend en opgehelderd, dan kan er ruimte ontstaan om te gaan doen. Heel rustig misschien en met hele kleine stapjes, altijd met veel liefde voor jezelf. Dan kun je iets gaan doen, of noem het proberen, oefenen of spelen met de materie. Afhankelijk van het doel. En wetend hoe!

Wanneer ik bijvoorbeeld mensen leer hun stem vrijer te gebruiken, kan ik horen, wanneer iemand aan het proberen is en of hij/zij een helder beeld heeft van wat er moet gebeuren om een vrije klank te maken. Bij proberen is er vaak geen richting en het hoe is ook niet duidelijk. Of iemand is met heel andere dingen bezig tijdens het proberen. Met twijfel en angst gedachten. En ik verzeker je, die helpen niet!

Daarnaast heeft proberen ook vaak een voorbehoud in zich. Er zit geen intentie in, want het zal wel weer mislukken. En dat mag en kan ook natuurlijk. Het hangt er maar van af wat je wilt.

Kleine stapjes voor meer resultaat.

Heb je als doel echt een verandering te weeg te brengen en iets leren of te verbeteren, dan zul je iets moeten doen en moeten oefenen. Wel wetend hoe. En daarin mag je mislukken, en dan begin je weer opnieuw. Met hele kleine stapjes soms om je zelf geen schrik of angst aan te jagen, waardoor je kunt blokkeren.

Grote doelen kunnen je echt blokkeren. Het lijkt te veel en te groot om te kunnen slagen. Je zoogdierenbrein gaat in de vecht of vlucht modus. En zo kan het gebeuren dat, terwijl je je had voor genomen, nu dan eindelijk te gaan afvallen en wel 10 kilo in twee maanden, je jezelf terug vindt op de bank voor de t.v. of je laptop met een leeg gegeten rol koekjes. Of dat je je proef 10 rittenkaart van de sportschool maar drie keer hebt gebruikt en dat die nu verlopen is, en dat je weer niet aan dat super strakke lijf zult toe komen, want dat wordt het toch nooit meer.

Wanneer je echter hele kleine, maar wel regelmatige ‘ministapjes’ zet, is de angst voor mislukking veel minder en zul je door de herhaling van een heel klein simpel stapje de vlucht of vecht reactie vermijden en zo het ‘doen’ makkelijker volhouden.

Misschien ga je dan wel één minuutje per week voor de t.v. heen en weer lopen i.p.v. naar de sportschool. Of wanneer je wilt mediteren, pak je alleen maar je kussentje en legt het klaar, slechts één keer per week, maar wel iedere week. Wie weet zit je er na drie weken wel één minuutje op. En wie weet ren je de hele straat door na een maandje in plaats van dat je een minuut voor de t.v. heen en weer loopt. Je doet het en je houdt het vol, omdat je jezelf niet onder druk zet.

Dus…..

Samenvattend hangt het er dus van af, hoe je die woordjes ‘doen’ of ‘proberen’ gebruikt. Welke lading hebben ze. Als je iets probeert met een duidelijke intentie en het doel is belangrijk voor je, is dit voorzichtig proberen misschien zelfs beter dan doen. Gewoon zomaar wat doen kan ook erg onhandig uitpakken.

Maar, ik denk toch dat je door te doen met een helder plan voor ogen èn met kleine stapjes, meer voor elkaar krijgt dan met lukraak proberen. En resultaat willen we allemaal!

Wil jij eens wat doen om je stem of zang te verbeteren en meer resultaat halen met je optredens?

Kijk eens bij ExpresSing, de masterclass voor de gevorderde zanger/zangeres die meer expressie wil laten horen in het zingen. 

Een masterclass, waarin je aan de slag gaat met meer expressie in je zang. Je durft jezelf te laten zien en de muziek te laten spreken.

Ik wens je succes met alles wat je doet en/of  probeert. Meld je vooral aan voor de masterclass!

Ik zeg: DOEN!

Klankvolle groet!

Marjolein.